 Wysłany: Śro 10:51, 16 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| Te wiersze do mnie bardziej trafiaja niż wiersze Siusia...
Najbardziej podobają mi się wiersze "Wiara" i "Miłość". Pierwszy pokazuje, że nazywanie człowieka wierzącym jako wierzącego w Boga jes błędem bo wierzącym jest tak naprawde każdy bo każdy w coś wierzy...Każdy jest indtwidualnością więc wierzy w coś innego i inny jest jego sposób na życie... Drugi zaś pokazuje na czym niestety czesto opiera sie związek zwany "miłościa"... Brak między nimi czegoś wiecej, czegoś co tak naprawde jest najistotniejsze... |
|
| Wysłany: Śro 10:19, 16 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| Naprawdę dobre wiersze. Czyta się je z prawdziwą przyjemnością.
"Wiara" jest specyficznym wierszem. Takim Alowym, w Twoim stylu, nie dziwota, że Ci się spodobał 
Wydaje mi się, że odnosi się do braku różnicy pomiędzy osobami wierzącymi a ateistami, pomiędzy marzycielami, romantykami, a racjonalistami. Każdy z nich ma swoją wiarę, swoje przekonania, zaś świat jest tak złożony i niezrozumiały, że nawet wiara w jednorożce ma sens. Autor wyraźnie pochwala wierzenia romantyczne, zapewne uważając je za piękniejsze i ciekawsze. "Miłość" z kolei świetnie ukazuje paranoiczny czasem lęk przed niechcianą ciążą. Jednocześnie pokazuje aborcję jako "lek na każdą bolączkę" - ze sporą dozą ironii jak sądzę. W podtekście wiersza jest pytanie o prawdziwy sens miłości, o to, na ile w naszym związku liczy się więź międzyludzka, na ile zaś zwykły sex. "Bar dla psów..." miałem okazję przeczytać już jakiś czas temu. Ten wiersz podoba mi się zdecydowanie najbardziej. Świetnie pokazuje przepaść między biedotą a bogaczami, których zwierzęta prowadzą życie, będące w sferze marzeń dla biedoty, ich upodlenie, gdy okazuje się, że są czymś mniej niż psy. Końcówka wiersza, wybitnie kpiąca, ma zabarwienie antykapitalistyczne. Właśnie, jak wywnioskowałem z wierszy - autor tworzył w czasach komuny. Ciekaw jestem tylko, czy był "pro", czy też pewien pozytywny wydźwięk zawarty w wierszach jest efektem ubocznym cenzury. Poza tym muszę przyznać, że proza tego pana podoba mi się o wiele bardziej. |
|
| Wysłany: Wto 20:08, 15 Kwi 2008 Temat postu: Bursa. |
|
| Jeden z "kaskaderów literatury", "poeta przeklęty",
gość od 'mam w dupie małe miasteczka'. Przed Państwem: Andrzej Bursa. 1. WIARA Wierzę że Bóg podobny jest do gołębicy że człowiek może zmienić się w dowolną część maszyny co nie oznacza że nie ma mu wyrosnąć lwia grzywa albo skrzydła anielskie (w anioły też wierzę) Wierzę w insygnia wszystkich mocarstw Wierzę we wszystkie ideały i w szaleństwo ich głosicieli Nie wykluczam: samorództwa dzieworództwa zapłodnienia przez styk damskiego zadka z fotelem na którym od dawna nikt nie siedział Wierzę że facet któremu się nic nie udaje może zostać nagle synem szczęścia Że największym poetą naszego kraju nie jest ten siwy pan z dochodami ani ten młody dobijający się do dochodów ale stary tragarz który nie napisał nic oprócz kilku podań Wierzę w praducha i pramaterię i wszystkie pre-pradokumenty i we wszystkie pro anty korr i kontra Nie wierzę tylko w niemożliwe Wszystko jest możliwe na tym świecie składającym się hiii... hiii z wirujących punkcików których jeszcze hiii... hiii nikt nie widział === 2. MIŁOŚĆ Tylko rób tak żeby nie było dziecka Tylko rób tak żeby nie było dziecka To nie istniejące niemowlę jest oczkiem w głowie naszej miłości kupujemy mu wyprawki w aptekach i w sklepikach z tytoniem tudzież pocztówkami z perspektywą na góry i jeziora w ogóle dbamy o niego bardziej niż jakby istniało ale mimo to ...aaa płacze nam ciągle i histeryzuje wtedy trzeba mu opowiedzieć historyjkę o precyzyjnych szczypcach których dotknięcie nic nie boli i nie zostawia śladu wtedy się uspokaja nie na długo niestety. ==================== 3. BAR DLA PSÓW W MIEŚCIE BONN Na zachodzie w mieście Bonn Dobre serca mają ludzie. Przy uliczce w mieście Bonn Mały mieści się lokalik. Nasi by tam dawno, panie, Bibliotekę czy świetlicę, Albo żłobek, by oseskom Marksizm wpychać w małe główki. Ale tam, w mieście Bonn, Zachód, panie, zachód, panie, Dobre serca mają ludzie, Tam - maleńki bar dla psów. Wśród wesołych, lśniących psów Chodzi kelner Wonny Bóg, Uśmiechnięty i niebiański Jak z Asyżu dobry święty. Chmurny dog, pasiasty drad, Wcina kotlet po wiedeńsku, Foksterierek chłepta bulion, Nóżki w cieście seter żre. Na kanapie - miękki plusz, Bokser się wyciągnął tłusty, Pomarszczony pysk sceptyczny Na poduszce miękkiej legł. Biedny Miki, biedny Mix, Taki słaby masz żołądek, Ale szynka dziś bez tłuszczu, Może jednak... Pozwól Mix... Ulicami zimny wiatr, ćmi za oknem noc niemiecka. W drzwiach kuchennych czarna postać: - Co nowego, pani Schultz? - Bieda? No cóż, jest tu łyżka. Dzisiaj zostawili dość. Pieski jakoś niełakome, Możesz sobie pani zjeść. Na zachodzie w mieście Bonn Luksus, panie, cuda, panie, Dobre serca mają ludzie, Tam - maleńki bar dla psów. [ http://www.andrzejbursa.republika.pl/ ] |
|