 Wysłany: Nie 22:05, 27 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| kochasz ułude która sam stworzyłeś... ładnie powiedziane.
z przyjaźnią mi sie zdazyło niestety. fakt moze zdarza sie z tym zadziej niz z milościa no ale nie mozna tego wykluczyc |
|
| Wysłany: Nie 16:02, 27 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| Dopóki nie dotkniesz-się nie sparzysz.
Różnie to bywało. W miłośći, a raczej jej namiastce jaką jest zauroczenie często tak bywa. ''Kochasz'' ułudę, którą sam stworzyłeś. W przyjaźni mi się nie zdarzyło. |
|
| Wysłany: Nie 10:21, 27 Kwi 2008 Temat postu: |
|
| jestem zdania ze wiekszość miłosci czy bliskich przyjaźni to efekt naszego Przyjaciela. | |
| Wysłany: Nie 8:09, 27 Kwi 2008 Temat postu: |
|
V. ja wszystko zrozumiałam z Twojej wypowiedzi 
i często miałam tak że zakochiwałam sie tylko w wyobrażeniu... samej otoczce.... |
|
| Wysłany: Sob 23:31, 26 Kwi 2008 Temat postu: efekt Pigmaliona. |
|
| W mitologii greckiej był człowiek o imieniu Pigmalion, wyrzeźbił on postać kobiety i zakochał się w niej. Na jego gorące prośby Afrodyta wskrzesiła postać.
Często bywa tak, że zamiast darzyć sympatią/antypatią daną osobę, darzymy tym uczuciem wyłącznie nasze wyobrażenie tej osoby. Szablonowym przykładem tego typu zachowań jest taka sytuacja: Gdy dwie osoby okazują w stosunku do siebie niechęć wystarczy powiedzieć jednej na ucho, że to drugie tylko udaje, że tak naprawdę to lubi tą pierwszą. Wtedy ta pierwsza osoba będzie się dobrze zachowywać w stosunku do drugiej, dzięki czemu ta druga zmieni nastawienie do tej pierwszej. (wiem, że zdania pokiełbaszone... ale naprawdę jestem zmęczona.) a może każda z naszych przyjaźni, miłości jest efektem Pigmaliona? a może każda kiedyś była? a może to niemożliwe zakochać się w wyobrażeniu? a może... więc jak? |
|